Mijn moeder had het al van jongs af aan, een flair die mensen aantrok als een magneet. Ze was een vrouw met weinig geld, maar dat zag je niet. Ze had een unieke stijl die haar onderscheidde van iedereen om haar heen. Als zij ergens binnenkwam, draaiden de hoofden en volgden de blikken haar, bewonderend en nieuwsgierig.
Haar geheim? Een combinatie van creativiteit en vindingrijkheid. Veel van haar kleding maakte ze zelf. Haar naaimachine was haar magische staf waarmee ze oude, versleten stoffen omtoverde tot elegante jurken, stijlvolle rokken en verfijnde blouses.
Maar het waren niet alleen haar zelfgemaakte kledingstukken die haar garderobe vulden. Mijn moeder had een scherp oog voor verborgen schatten. Ze kon geweldige items vinden bij kringloopwinkels, vintage shops en tweedehands boetieks. Ze had een zesde zintuig voor het vinden van kwaliteit tussen de rommel, een talent om dat ene perfecte jasje, die tijdloze tas of die bijzondere hoed op te sporen.
Het mooiste aan mijn moeder was dat ze zich nooit liet beperken door wat ze niet had. In plaats daarvan liet ze zich inspireren door wat mogelijk was. Haar creativiteit kende geen grenzen, en ze leerde me dat stijl niet afhangt van geld, maar van verbeeldingskracht en zelfvertrouwen. Ze gaf me niet alleen een oog voor mode, maar ook een les in het leven: dat we schoonheid kunnen creëren, ongeacht de omstandigheden.
Nu, jaren later, glimlach ik bij de herinnering aan haar, een vrouw die met weinig middelen een wereld van pracht en praal wist te scheppen, en ik hoop dat ik een beetje van haar magische flair heb geërfd. Want als er één ding is dat ik zeker weet, is het dat stijl, echte stijl, in het hart zit en niet in de portemonnee.
Reactie plaatsen
Reacties